Niedziela dla włosów (5) - laminowanko!

Pisałam już nieraz o laminowaniu, ale nigdy nie opisywałam efektów na bieżąco. Bywało różnie, na początku średnio, potem się zachwyciłam. Wczoraj (no bo od kiedy u mnie niedziela dla włosów jest w niedzielę?) postanowiłam, że pora na kolejną porządną dawkę protein, tym bardziej, że od ostatniej bomby minęły już dwa tygodnie (chyba). A jak wyszło? Przekonajcie się sami.

Dzisiaj postawiłam sobie na wersję wzbogaconą. Włosy naolejowałam dla odmiany olejkiem Sesa, żeby odpocząć od kokosa (niedługo pewnie o nim napiszę). Umyłam je "zdzierakiem", czyli szamponem Joanna Rzepa (swoją drogą, ten szampon jest świetny! Włosy po nim są mięciutkie i delikatne), i rozczesałam bez nakładania żadnych odżywek (całkiem gładko mi poszło :) ). Potem zmieszałam zżelowaną już żelatynę z 1,5 łyżeczki miodu, 2 łyżeczkami odżywki Argan i sypnęłam mąki ziemniaczanej, coby to wszystko zagęścić. Mała uwaga - miód cięęężko się łączy z żelatyną. Naniosłam miksturę na łepetynę i wysuszyłam porządnie ciepłym nawiewem. Przesiedziałam z konstrukcją ze sztywnych strąków na głowie około godzinę, spłukałam, i nałożyłam na końce odżywkę Nivea Long Repair, którą już uwielbiam. Po wysuszeniu włosów letnim nawiewem zobaczyłam... puch! Włosy zawsze mi lubiły odstawać po proteinach, ale to to już przegięcie! W żaden sposób nie mogłam ich okiełznać, nawet koczkiem ślimaczkiem. Postanowiłam więc poczekać dzień, aż się uspokoją.

Moja fotografka podniosła bunt :(

To "coś", co wygląda jak jedna fala, to pozostałość po koku ślimaku. Albo ja nie umiem go skręcać, albo cieniowanie na włosach sabotuje moje starania. Po jednym dniu muszę przyznać, że puch zszedł (mimo że biegałam w deszczu po mieście), a włosy są całkiem miękkie. Podsumowując, niedzielę uważam za średnio udaną.
A teraz żegnam was, bo idę się zaczytywać w ulubiony komiks, który właśnie wpadł mi w łapki! :))

A wy jakie macie przygody z laminowaniem? ;)